หลักการของกสายตาปืนกล่าวโดยย่อคือเพื่อให้แน่ใจว่าปากกระบอกปืนชี้ไปที่เป้าหมายอย่างแม่นยำผ่านอุปกรณ์เฉพาะและวิธีการทางเทคนิคในระหว่างกระบวนการยิง หลักการนี้สามารถเข้าใจได้จากทั้งมิติทางสายตาและทางกล
จากมุมมองของการมองเห็น การมองเห็นปืนส่วนใหญ่ประกอบด้วยสองส่วน: การมองเห็นด้านหลังและการมองเห็นด้านหลัง กล้องด้านหลังทำหน้าที่เป็นจุดเล็งหลักบนอาวุธปืน และใช้เพื่อระบุทิศทางการยิง ตามกฎแล้ว มันจะอยู่ที่ก้นปืนเพื่อช่วยให้ผู้ยิงเล็งไปที่เป้าหมายได้ดีขึ้น ผู้ยิงจะสังเกตด้วยตาและปรับแนวการมองเห็นเพื่อให้การมองเห็นด้านหลัง การมองเห็นด้านหลัง และเป้าหมายอยู่ในแนวเดียวกัน จึงบรรลุเป้าหมาย
ในระดับเครื่องกลนั้นสายตาปืนใช้อุปกรณ์กลไกหลายชุดเพื่อปรับท่าทางและระยะของอาวุธปืนอย่างแม่นยำ มุมมองเชิงกลไก เช่น มุมมองด้านหลังและมุมมองแบบดั้งเดิม ปรับตำแหน่งและมุมเพื่อปรับทิศทางการยิงให้สอดคล้องกับเป้าหมาย การมองเห็นด้วยแสง เช่น การมองเห็นด้วยกล้องส่องทางไกลและการมองเห็นจุดสีแดง ใช้หลักการการมองเห็นเพื่อปรับปรุงความแม่นยำในการเล็งเพิ่มเติมโดยการขยายภาพเป้าหมายหรือให้จุดเล็งที่แม่นยำ
ในระหว่างขั้นตอนการยิง ผู้ยิงจะต้องพิจารณาปัจจัยภายนอกต่างๆ อย่างครอบคลุม เช่น ระยะห่างจากเป้าหมาย ทิศทางลม แสง ฯลฯ รวมถึงท่าทางการยิงและความมั่นคงของตนเองเพื่อให้มั่นใจในความแม่นยำในการยิง ปัจจัยเหล่านี้อาจส่งผลต่อการเล็ง ดังนั้นนักยิงปืนจึงต้องเชี่ยวชาญทักษะการเล็งผ่านการฝึกฝนและฝึกฝนอย่างต่อเนื่องเพื่อปรับปรุงความแม่นยำในการยิง
สรุปหลักการของกสายตาปืนคือการผสมผสานวิธีการทางเทคนิคด้วยภาพและกลไกเพื่อให้มั่นใจในความแม่นยำของปากกระบอกปืนที่ชี้ไปยังเป้าหมาย ดังนั้นจึงบรรลุการยิงที่แม่นยำ
